Hiperhidroza (hyperhidrosis) je prekomerno i nekontrolisano znojenje koje prevazilazi potrebe normalne termoregulacije.
Osobe sa hiperhidrozom ne mogu se smatrati bolesnicima u pravom smislu te reči, jer preterano znojenje nije bolest, već stanje od kojeg se ne umire, ali predstavlja za pojedice značajan psihološki i socijalni problem.
Utiče na svakodnevni život pacijenta i uzrokuje druga oboljenja kao što su gljivične infekvije stopala, folikulitis, osip usled zapušenja pora u blizini lojnih žlezda.
Primarna (esencijalna ili idiopatska) hiperhidroza
Uzrok ovog oblika hiperhidroze nije poznat. Za razliku od funkcionalnog znojenja koje nastaje kao posledica fizičkog vežbanja, obavljanjanja težih radnih aktivnosti, premora, uvećane telesne, spoljašnje ili sobne temperature, primarna hiperhidroza nastaje i kao posledica emocionalnih (psihosomatskih) naprezanja i anksioznosti. Počeci hiperhidrpze najčešće nastaju u detinjstvu ili pubertetu i uglavnom se manifestuju svakodnevno.
Primarna fokalna hiperhidroza je preterano, obostrano znojenje koje se javlja na dlanovima, tabanima, u pazušnim jamama i u manjoj meri u kraniofacijalnoj regiji. Poremećaj se karakteriše; vidljivim, prekomernim znojenjem koje traje najmanje šest meseci bez ikakvog vidnog razloga.
Znojne žlezda kod bolesnika sa hiperhidrozom, u histološkoj građi, broju, kao i njihovoj veličini ne razlikuju se od znojnih žlezda kod ljudi koji nemaju hiperhidrozu. Hiperhidroza je prvenstveno posledica hiperfunkcije a ne hipertrofije, u medicinskom smislu.
Kao jedan od mogućih mehanizama nastanka hiperhidroze navodi se povećanje aktivnosti simpatičkog nervnog sistema. Iako je pravi patofiziološki mehaniza primarne hiperhidroze i dalje nepoznat, postoje mnogobrojni dokazi da je ona posledica primarne disfunkcije autonomnog nervnog sistema. Kako hiperhidroza veoma često počinje u detinjstvu ona može biti i nasledna bolest, u kojoj su fiziološki mehanizmi poremećaja genetički predodređeni.
Leče se primenom botoksa u datu regiju što je metoda koja daje najbolje rezultate. Ovom metodom blokiramo nerve koji aktiviraju znojne žlezde.
Efekat traje od 6 meseci do godinu dana. Botoks se aplicira u površinu kože u zoni koja se pojačano znoji i tretman se može bezbedno ponavljati. Na regiji pazuha procedura nije bolna ali na dlanovima je nešto neprijatnija. Metoda je potpuno bezbedna i delotvorna.
